กิจกรรม

ประวัติความเป็นมาของบ้านช่างปี บ้านช่างปีในอดีตเคยเป็นชุมชนเขมรโบราณ เท่าทีพบโบราณสถานสำคัญในหมู่บ้าน คือ ปราสาทช่างปี ซึ่งในภาษาเขมร เรียกว่า ปราสาทเจียงแย เป็นสถาปัตยกรรมแบบขอมโบราณ สันนิษฐานว่าก่อสร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ราวต้นพทธศตวรรษที่ 18 ซึ่งเป็นโบราณสถานที่ก่อสร้างรุ่นเดียวกับปราสาทศัขรภูมิ และปราสาทพิมาย ปราสาทช่างปี เป็นอโรดยาศาล ประกอบด้วย องค์ปรางประธานสีเหลียมจัตุรัส ก่อด้วยศิลาแลงและหินทราย ทีมุมทิศตะว้นออกเฉียงใต้มีอาคารขนาดเล็กรูปสีเหลียมผืนผ้าที่เกรียกว่าบรรณาสัย มีกำแพงล้อมรอบ ด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือมีสระน้ำขนาดเล็กกรุด้วยศิลาแลง คำว่า อโรคยาศาล หมายถึง สถานที่ซึ่งเป็นที่รักษาพยาบาล รักษาตัวของคนเจ็บป่วย โดยมีการสร้างอาคารไม่ไว้ด้านนอกองค์ปราสาท ส่วนการรักษาจะมีการส่งผู้มีวิชาการแพทย์แผ่นโบราณและตัวยามาจากเมืองใหญ่ๆ เช่น นครวัด ในประเทศก้มพูชา เมืองพิมาย และเมืองละโว้ ภายในองค์ปราสาทจะมีที่ประดิษฐานพระโพธิสัตว์ ไว้บวงสรวง เคารพบูชา ซึ่งเชื่อว่า การรักษาผู้ป่วยนั้นแม่เพียงได้สัมผัสรูปประติมากรรมของพระองค์ก็จะทำให้หายได้ ปราสาทชาง(เจี้ยงแข็ย) ได้รับการประกาศขึ้นทะเบียนโบราณสถานของชาติตามประกาศในราชกิจจานเบกษา เล่มที่ 52  วันที่ 8 มีนาคม 2478